Het innemen van pleinen en straten, graffiti en tijdelijke programmering van openbare ruimtes zijn zichtbare uitingen van politiek in de stad. Mike Emmerik las het boek Living Politics in the City en concludeerde dat burgers over de hele wereld strijden voor meer invloed op hun directe leefomgeving.
De publieke ruimte is misschien wel de meest democratische plek om ons heen. Op de straten, pleinen, parken en boulevards komen we elkaar tegen en moeten we ons tot elkaar verhouden. Het zijn plekken waar interactie plaatsvindt tussen onbekenden, waar vriendschappen worden gesloten, of ruzies worden uitgevochten, waar demonstraties plaatsvinden, waar men kan flaneren of juist in de anonimiteit kan verdwijnen. Maar het gebruik van de publieke ruimte staat wereldwijd onder druk.
In de zomer van 2023 verscheen het boek Living Politics in the City – Architecture as Catalyst for Public Space, samengesteld door de wetenschappers Marion Hohlfeldt en Carmen Popescu, beide werkzaam aan Université de Rennes 2 (Frankrijk). Het boek is het resultaat van twee internationale symposia over de relatie tussen formeel gevormde en ontworpen openbare ruimte en het informele gebruik daarvan. De publicatie bevat een verzameling van 17 artikelen en essays, waarin vanuit verschillende invalshoeken, thematieken, en cases van overal ter wereld, wordt beschreven hoe openbare ruimte tot stand komt, de manier waarop het gebruikt wordt, door wie en hoe dit gebruik in de loop van de tijd kan veranderen, en hoe het beheerd en gecontroleerd wordt. Veiligheidsmaatregelen, gentrificatie en het steeds smoother worden van de openbare ruimte zorgen ervoor dat de openbare ruimte in steeds grotere mate wordt beheerst en het gebruik ervan wordt gereguleerd.
De bonte verzameling aan verschillende verhalen en perspectieven toont enerzijds de complexiteit van het onderwerp Living Politics in the City, oftewel de dynamiek achter de totstandkoming en het gebruik van de openbare ruimte, en het zorgt er tegelijkertijd ook voor dat het soms lastig is om door het boek te navigeren en er samenhang in te ontdekken. Om toch enige orde in de bundeling te brengen hebben de redacteuren een onderverdeling gemaakt in drie delen. De eerste Architecturing the Polis, bevat artikelen die ingaan op de manier waarop bepaalde stedelijke ruimtes daadwerkelijk publieke plekken kunnen worden door het gebruik en de toe-eigening daarvan. In het tweede deel Performing Politics of Place, wordt beschreven hoe protestbewegingen, maar ook evenementen of artistieke interventies de politiek van een plek zichtbaar kunnen maken. Het laatste deel Who cares? bestaat uit een reeks artikelen die gaan over het beheer en onderhoud van publieke ruimte en hoe zorg voor deze plekken kan bijdragen aan een bepaalde interactie tussen mensen en die plek.
Read more here