Reads
BNSP 2020
Laten we beginnen met een opsteker: De Nederlandse stedenbouw heeft een goeie reputatie, wereldwijd en eeuwenoud. Daartegenover staat echter dat die reputatie op dit moment vooral op resultaten uit het verleden is gebaseerd, en dus ook geen garantie biedt voor de toekomst van ons land.
18 February 2020 _ lecture by Michelle Provoost / text by Mike Emmerik, Michelle Provoost, Wouter Vanstiphout _
Een korte introductie op deze plek IV
Vanavond dient mijn introductie om een verband te leggen het gespreksonderwerp van vanavond, de energietransitie, de plek waar we nu zijn, in het centrum van Rotterdam, en Hugh Maaskant, de wederopbouwarchitect die op dit centrum zijn onmiskenbare stempel heeft gedrukt. Iedereen zal begrijpen dat het niet voor de hand ligt om dit verband te leggen, maar ik heb toch iets gevonden; dat moest ook wel want daar was ik voor gevraagd.
23 December 2019 _ lecture by Michelle Provoost _ de energietransitie
Een korte introductie op deze plek III
Aan mij de schone taak om in 6 minuten uit te leggen wat de link is tussen Hugh Maaskant, de naamgever van deze avonden en het gespreksonderwerp vanavond, het platteland.
Hugh Maaskant was een boomlange architect uit Rotterdam, ook wereldberoemd, maar dan in Nederland. Zijn belangrijkste werk stamt uit de wederopbouwperiode. Hij drukte zijn stempel op het nieuwe Rotterdamse centrum maar bouwde daarnaast in heel Nederland talloze fabrieken, duizenden huizen, kantoren en scholen als onderdeel van de sociaal-democratische welvaartsstaat.
23 December 2019 _ lecture by Michelle Provoost _ het platteland
Een korte introductie op deze plek II
Het Industriegebouw waar we vandaag zijn werd in 1951 opgeleverd door het architectenbureau Van Tijen en Maaskant. Het was een prototype, de eerste van de reeks verzamelgebouwen van het bureau en de onmiddellijke voorloper van het Groothandelsgebouw. Het concentreerde bedrijven, kantoren en werkplaatsen in één blok, met allerlei voorzieningen voor het personeel zoals een kantine, een toneelzaal en hangpleintjes en zelfs een paar woningen voor de concierges, allemaal op de bovenste verdieping.
Het is een collectief gebouw en ook als zodanig vormgegeven, de individuele ruimten zijn niet benadrukt. Het is grootschalig en stedelijk, naar de smaak van Maaskant en met een stoere en sobere werkmanssfeer. Maar in de krant werd destijds ook geschreven dat het Industriegebouw ‘prettig en vrolijk’ was, ‘licht en kleurig’ en met een vriendelijke, zwierige trap in de hoofdingang ‘die als een danseres door alle verdiepingen heen omhoogzwiert’.
Er valt nog veel meer over te vertellen, maar ik wil hier ingaan op één specifiek aspect, dat aansluit op het thema van vanavond, namelijk het opdrachtgeverschap: wie heeft dit gebouw tot stand gebracht?
23 December 2019 _ lecture by Michelle Provoost _ Industriegebouw, Rotterdam
A short introduction to this place I
The building we are in today is the Groothandelsgebouw; the Wholesalebuilding, opened 65 years ago in 1953, where wholesale companies would sell their products such as ironware, perfumes and shampoos, curtains and furniture and what not to retailers and craftsmen all over the city. It was a gigantic beehive in which hairdressers, carpenters and plumbers drove in with trucks, cars, bicycles or hand carts, taking the viaduct at the back or the elevated roads in the front to exit fully loaded with products and devices needed to run their businesses and shops.
23 December 2019 _ lecture by Michelle Provoost _ Groothandelsgebouw, Rotterdam
Rotterdam Internationale Architectuurstad
Beste dames en heren,
Er is mij gevraagd vandaag iets te zeggen over Rotterdam als internationale architectuurstad. Is het echt de bruisende hotspot voor architectuur waar internationaal alle ogen op gericht zijn? En wat betekent dat voor de toekomst? In de vraag schuilt een zekere scepsis en ook de behoefte aan een kritische blik die de huidige hoera-stemming even wat afkoelt of in ieder geval in een breder perspectief zet; die taak neem ik graag op me.
22 December 2016 _ Ter gelegenheid van de uitreiking van de Rotterdamse Architectuurprijs 2016 _ Michelle Provoost
Essay:
A City of Comings and Goings
Scrolling through the long list of victims of Friday 13 November 2015 in Paris, we see a heart-rending portrait of a young cosmopolitan generation from very diverse backgrounds: from the banlieues to the world of international architecture. They are not only lucky students who have seen the world on fellowships or foreign tourists enjoying themselves in Paris’s concert venues and trendy bars. Some of the victims were French citizens who had emigrated from Chile as children; others have parents who emigrated from Algeria or Congo in the 1970s.
The victims represent an urban class that is extremely mobile, with networks of relations that spread across the whole world that can be quickly mobilised for work or a place to stay.
18 March 2016 _ article by Wouter Vanstiphout and Michelle Provoost _
Sam Jacob and Wouter Vanstiphout preview their British Pavilion at the 2014 Venice Architecture Biennale.
For the architecture biennale starting this June, director Rem Koolhaas has asked all the national pavilions to develop exhibitions on the theme of absorbing modernity 1914-2014. RIBAJ editor Hugh Pearman went to see the curators of the British Pavilion, Sam Jacob of FAT and Wouter Vanstiphout of Crimson architectural historians, to ask them what it will all be about...
8 May 2014 _ _ article on Riba J - Behind the scenes: Blog - Hugh Pearman
Nieuwe energie Hofbogen
"Wordt het nog wat, met De Hofbogen in Rotterdam? Crimson Architectural Historians pleit voor een lange adem en pakt de draad na de werkzaamheden in 2013 te hebben afgerond, op eigen initiatief weer op. Zij bekeken hoe het scenario uit 2008 voor transformatie van het voormalige treinviaduct in Rotterdam-Noord op een andere manier te realiseren is. Door in te spelen op de energie en kennis van bewonersinitiatieven, ondernemers en andere partijen rondom de lijn en langzaamaan een ketting van juweeltjes te rijgen..."
6 April 2014 _ _ article in 'de Architect'
Hurkende reus aan de Maas
Bijna twintig jaar geleden ontwierp Rem Koolhaas De Kunsthal, een inspirerend meesterwerk dat het eigenzinnig karakter van de stad onderstreepte en de stad vooruit hielp. Nu hurkt er een plompe reus aan onze skyline, De Rotterdam, de cynische bevestiging van het bestaande gebrek aan verbeelding. Wat een gemiste kans voor Rotterdam, vindt Wouter Vanstipthout.
15 November 2013 _ article by Wouter Vanstiphout _